1932 yılında Batalhöyük (Şer’i mahkeme sicillerinde burası köy olarak görülmektedir) ve Pancarlı Suyu'ndan istifade edenler suyun borulara alınması üzerine beş yüz abone kaydı tez elden yapılmıştı.
Bugün şehrimizde 13.000 su abone kaydı vardır. Bunlardan 150’si resmî daireler, 1500’ü de sanayi ve meskenlerdir.
Bugün şehrimizde, Türktepe'de 800 metreküplük bir su deposu ile Aydınbaba 400’lük, Hacıbaba 400, Düztepe 600 metreküplük su depolarımız vardır. Bunlardan başka şehrin ileride yine su ihtiyaçları göz önüne alınarak birisi Türktepe'de olmak üzere, Tepebaşı veya Karga Sekmez'e yapılması için projeleri Ankara’ya gönderilmiştir
Eskiden Pancarlı Suyu, Türktepe su deposuna rakım farkı ile çıkmakta idi. 1946’da Pancarlı Suyu, su sistemine göre (abonelere yolda su vermek) dağıtıldığından su çıkmaz olmuştu. 1947'de ise Nizip yolunda ilk su kuyusu açılarak 20 beygirlik pompajla Türktepe su deposuna yine yolda anenelere su dağıtmak sureti ile Türktepe su deposunun suyu takviye edilmiş ve o çevrenin susuz kalması önlenmiştir.
1951 yılında Abdülkadir Batur'un belediye reisliği zamanında Nizip Caddesi'ndeki büyük su kuyusu açılarak 300 milimetrelik su borusu ile yine Türktepe su deposuna bağlanmıştır.
1952 yılında ise Saçaklı tarafına su ihtiyacı görüldüğünden Gazhane su kuyusu açılmıştır. Ve 20 beygirlik kademeli motorpompla bu cihete su verilmeye başlanmıştı.
1957 yılında başlayan kuraklıklar dolayısıyla şehir, su sıkıntısına maruz kaldığından Devlet Su İşleri'nin direktifleri ile İller Bankası'ndan yapılan istikrazla Batalhöyük civarında on kuyu açılmasına başlanmış ve 5 tanesi de açılmış. En büyük ümit ise eski Batalhöyük macrâsında olduğundan, on beş ebadında 17 metre derinlikte Batalhöyük kuyusu açılmıştı. Bu suretle de saniyede yüz litre su verecek kapasitede bir kuyu temin edilmişti.
Böylelikle 400 milimetrelik boru ile Başkarakol Su Terfi İstasyonu'ndaki depoya ve orada on adet 30 beygirlik kademeli motormoplar Saçaklı, Şenyurt, Atatürk Bulvarı, Tepebaşı, Kayacık, Şehreküstü semtlerine buradan su verilmesine başlandı.
Gazhane su kuyusu da Aydınbaba ve Düztepe su deposuna bağlanarak civarın yüksek yerlerine su verilmesine başlandı.
Nizip yolundaki Büyükusu kuyusu, 1960 yılında derinleştirilmek suretiyle saniyede otuz litreden 100 litre su verecek duruma getirilmiştir. Şimdi saniyede otuz litrelik üç adet motorpompla 300’lük boru ile Türktepe su deposuna ve aynı kuyudan Hacıbaba su deposuna su verilmektedir. Bu suretle şehrin su ihtiyacı temin edilmekte ise de bunlar ne yazık ki muvakkat bir zaman içindir. Yoksa şehir ileride yine susuz kalmaya mahkumdur.
Bizce: BU ŞEHRİN İKİ BÜYÜK DERDİ VAR: SU, SU, SU; ENERJİ, ENERJİ, ENERJİ.
Gaziantep sanayide bir Alman şehri, medeniyette bir Paris, kalabalıkta bir Newyork olabilir. Fakat bu iki dert hallolursa bütün planlar bunun tahakkukuna bağlı.
