Zaman zaman başka yerlerde de ekilen bu tütünün nefaseti yalnız şehrimiz toprağına mahsus ve münhasır olduğu tecrübelerle anlaşılmıştır.

Kullananlar da kazananlar gibi mahduttur. (Deli tütün)'ün biricik kullanma yeri Mısır kıtasıdır. Bu tütünü Nil vadisinin köylüleri (Cevza) dedikleri nargilelerde tömbaki gibi kullanırlar. Mahsulumuz bütün Mısır ülkesinde (Hasan keyf Antabî) adıyla ünlüdür ve birinci sayılır.

Mısırlılar bu tütünümüzü (Ağız tütünü) olarakta kullanırlar ve adına (Madga) derler. Şam’da yetişen deli tütün ikinci gelir. Umumî Harp'te yolsuzluktan Amerika istifade ederek tütünümüzün benzerini Mısır'a ithal etmiş ve o zamandan beri “Deyriccebel’’ dedikleri bu tütün de orada kullanılmaktadır. Hem bu maâniâlar ve hem de son üç yılın kuraklığına rağmen istihsalât daima artmaktadır.

Deli tütünün meşrup tütünden tamamen ayrı hususiyetleri vardır: Ekici, yalnız yetiştirmek ve tahammür ettirmekle mükelleftir. Ondan sonrası sanat ve iktisas işidir ve tacirlerin tütün atölyelerinde başarılır. Ve ekseriyetle iki, bazen üç sınıf üzerine dürge yapılarak muntazam ambalajlarla Mısır'a ihraç edilir. Deli tütünün enfiyesinin de son zamanlarda rağbet gördüğü söylenmektedir.

Umumî Harp'ten çok zaman evvelden beri bu tütünün ekin ve ticaretiyle uğraşan şehrimizin muhtelif üç yıllık ihracatı ile bize getirdiği servetin grafiği aşağıdadır: